Βγηκα στην βεραντα μου το πρωι με εναν φοβερο ηλιο παρεα και ηπια τον καφε μου...το γατι κυλιοταν στα ποδια μου και εκαιγε την μαυρη του γουνα..Σκεφτομουν ποσο μου ελειψε το καλοκαιρι και ποσο κοντα ειμαστε..Ο αερας μυριζε λουλουδια απο αμυγδαλιες(ναι σε πολη μενω αλλα ευτυχως οχι κεντρο..)και νομισα πως ειδα ενα χελιδονακι να πεταει στο απεναντι σπιτι,ενα παλιο νεοκλασσικο που πολλες φορες φανταζομαι να το ειχα στα χερια μου και να το εφτιαχνα κουκλα..ξεκινησα για παραλια και καθως οδηγουσα καθεται πανω στο χερι μου μια πασχαλιτσα.Αυτα τα μικρα τρισχαριτωμενα κοκκινα τοσοδουλια πουα φτερωτα μαμουνια..χαχ..τρελαθηκα..πριν προλαβω να το θαυμασω φρουσσστ πεταξε..η θαλασσα ηταν ηρεμη και φυσαγε ενας δροσερος αερας..την ηρεμια μου διεκοψε ενα τηλεφωνο απο το διπλανο αμαξι.Ενας κυριος περιπου στα 50 καθοταν και απολαμβανε τον καφε του κοιτωντας τη θαλασσα.."Ναι,στο δρομο ειμαι σου λεω ..εχει κινηση!θα αργησω ενα δεκαλεπτο..."Κλεινοντας το τηλεφωνο μου εριξε ενα χαριτωμενα ενοχικο χαμογελο και σηκωσε τους ωμους του..Ημασταν και οι δυο "ενοχοι"που σε μια απλη καθημερινη μερα απολαυσαμε το πιο απλο πραγμα.Μια λιακαδα..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου