Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Η εποχή της Σφαλιάρας και εμεινα μπουκαλα

Ωραία ξεκινάμε το νέο έτος...Βασικά δεν είναι τόσο τρομακτικός ο τίτλος γιατί μετά απο μια σφαλιάρα δυο τινά υπάρχουν..Η θα χώσεις και εσύ μια..η θα σκεφτείς γιατί την έφαγες..Εγώ είμαι στη δεύτερη φάση..Ψάχνω όμως να δω και απο που μου ήρθε μήπως και δώσω και εγώ καμία..Ετσι για ξαλάφρωμα..Λοιπόν αντε και μπήκε και η νέα χρονιά και κάναμε όλοι τα μίζερα φετινά χριστούγεννα και μην μου πείτε πως το κάψατε, γιατί όλοι σας είσαστε καναπέ με κουβέρτα και dvd και αντε το πολύ σε κανα σπίτι και όλοι μαζί ρεφενέ..Αλλος το κρασί και άλλος τα πατατάκια..Που είναι οι εποχές που ανέβαινα πάνω στο ψηλοτάκουνο και έδινα χορό στις πίστες ως άλλη fontana ..Πάνε αυτά..Φέτος έκανα χορευτικά με ένα ταψί μελομακάρονα που έφτιαξα και φυσικά τσάκισα μόνη μου...Και εκεί που λες οκ θα πάω να κάνω έστω τα ψώνια μου να πάρω και κανα δωράκι..μην φανταστείς καμια υπερπαραγωγή,κάτι συμβολικό έτσι για το καλό βλέπεις τον κόσμο εξω με μούτρα-μνημόσυνο-μνημόνιο και λες καλύτερα να ήμουν μέσα παρά να μαστε όλοι έξω απο τις βιτρίνες έτοιμοι να βάλουμε τα κλάματα..Οπότε καταλήγεις να λές αντε να φύγουν και οι γιορτές, γιατί αυτή η καταναγκαστική ευτυχία έχει καταντήσει κουραστική και θέλουμε να μιζεριάσουμε ρε παιδί μου με την ησυχία μας..Πάντα πίστευα πώς τα χριστούγεννα είναι εποχή για τα μωρά και τα ζευγάρια..Είναι αυτό το λαμπάκι,είναι αυτο το κόκκινο παντού..Πάντως εμένα δεν είναι η εποχή μου..Είμαι μάλλον Ταύρος με τόσα κόκκινα γύρω μου..Δηλώνω πιο Πασχαλινός τύπος...Αρνιά και κοψίδια με ντεκόρ μαργαρίτες και λειβάδια..Και μου πάει και η κατάνυξη και καπάκι η ανάσταση και τα βεγγαλικά..Αλλά είναι και αυτή η σφαλιάρα που λές εγώ αλλιώς τα περίμενα φέτος..Αφού λοιπόν όλοι μου οι φίλοι είναι ζευγαρωμένοι και κάνουν αγκαλιές κάτω απο τα δέντρα και κυνηγιούνται στα Παρίσια και στις Αράχωβες εγώ αποφάσισα να κάνω φίλους μου τα πινέλα και τα άδεια μπουκάλια..Αρχισα να παίζω ένα βράδυ που με στήσανε και έφτιαξα ένα φονικά άσχημο μπουκάλι..Θα μπορούσε να περιέχει δηλητήριο καμιάς μάγισσας..Ομως δεν πτοήθηκα και συνέχισα να κάνω και άλλα και άλλα..Ωσπου κατάλαβα πόσο ωραία νιώθουμε μέσα απο την δημιουργία και πόσο πολύ μας γεμίζει..Μετά βελτιώθηκα και τώρα είναι πιο όμορφα..Εχω ακόμη φανταστεί να κάνω ένα ζωγραφιστό με στίχους απο τραγούδια όπως το Μονος μου του Χατζηγιάννη...Σε κάποιο άλλο να βάλω φωτογραφίες και κρύσταλλα..Είναι η ψυχοθεραπεία μου και αν τολμάτε πείτε πως δεν σας αρέσουν!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου